เทพปี่เซียะหรือผีซิ่ว ถือว่าเป็นความลับที่รู้กันภายในของคนชั้นสูงของจีน ว่าเป็นเทพเรียกทรัพย์ และขับไล่สิ่งอัปมงคลชั่วร้าย จึงได้พยายามเสาะแสวงหาไว้เป็นเจ้าของ จนกระทั่งปัจจุบันนี้ได้เป็นที่รู้จักทั่วไปในหมู่ชาวบ้านอย่างแพร่หลาย
ปี่เซียะ คือ เทพลก กวางสวรรค์มี 1 เขา มีปากไม่มีทวาร เชื่อกันว่าทรัพย์มีแต่เข้าไม่มีออก รูปลักษณะของปี่เซี๊ยะตามตำราเดิมเป็นสัตว์สี่เท้า ตัวเป็นกวาง แต่หางเป็นแมว มีเขา และปีก แต่บางแบบก็ไม่มีปีก เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งคำว่า “ปี่เซียะ” เป็นสำเนียงจีนกลาง ถ้าจีนแต้จิ๋วเรียกว่า "ผี่ชิว" กวางตุ้งเรียก “เพเย้า” หรืออาจเรียกในชื่ออื่นๆ เช่น เถาปก หรือ ฝูปอ นี้เป็นคำเรียกรวมๆ ของ “สิ่งซิ้ว” สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ตระกูลหนึ่ง
การบูชาปี่เซียะ ถ้าต้องการจะเสี่ยงโชคมักจะนิยมบูชาเพียงตัวเดียว แต่ถ้าบูชาเป็นคู่วัตถุมงคล จะหมายถึงการขจัดสิ่งชั่วร้าย การที่จะใช้ปี่เซียะคู่หรือปี่เซียะเดี่ยว ให้ดูหลัก ธรรมชาติ หลักความสมดุล หรือความสวยงามเป็นหลัก
การจัดวางปี่เซียะที่เหมาะสม มักจะนิยมวางคู่กันโดยให้เพศเมียที่ก้าวเท้าขวาอยู่ด้านขวา เพศผู้ที่ก้าวเท้าซ้ายอยู่ด้านซ้าย หันหน้าไปทางประตู หรือหน้าต่าง วางไว้ในที่สูงพอสมควร (ไม่ควรวางไว้บนหิ้งพระหรือปะปนกับเครื่องรางสัตว์มงคลอื่นๆ
การบูชาปี่เซียะ มักจะถวายขนมจันอับ (ชาวจีนเรียก โหงวเส็กทึ้งแต่เหลียง แปลว่าขนม 5 สี) ผลไม้ต่างๆเช่น ส้ม องุ่น สัปปะรด กล้วย ลูกท้อ และทับทิม โดยว่าคาถาบูชาดังนี้
อุ อา กะ สะ หรือ อุ อา กะ สะ ปี่เซี๊ยะ อานุภาโว เมตตาจิต ประสิทธิเม
ภาพแลพข้อมูลบางส่วนจากเว็บปัญญาไทยดอทคอม
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น